ลองภูมิ หมายถึง [–พูม] ก. หาทางพิสูจน์ว่าจะมีพื้นความรู้ความสามารถแค่ไหนเพียงไร เช่น นักเรียนลองภูมิครู.
น. ช่องตามพื้นที่ทําไว้สําหรับให้สิ่งของลอดลงได้. ก. ลงมาตามนํ้าเช่น ล่องเรือ ล่องแพ, ไปตามลม เช่น ล่องลม; โดยปริยายหมายความว่า ด้นดั้นไป เช่น ล่องป่า ล่องไพร. ว. อาการที่แล่นไปตามทางจากเหนือลงใต้ เช่น รถล่อง ขาล่อง.
ก. ไปด้วยเรือหรือแพฝ่าแก่งลงมา.
น. ผ้ายกมีลายที่ชาย ท้องพื้นปูม เรียกว่า ล่องจวน, ถ้ามีริ้วเรียกว่า ล่องจวนริ้ว.
ก. ลงชาด, ทาชาดลงในระหว่างสิ่งที่ทาทองหรือปิดทองแล้ว.
น. ระยะตั้งแต่พื้นเรือนจนถึงพื้นดิน.
น. ช่องว่างระหว่างพื้นเรือนกับพื้นระเบียงเพื่อถ่ายเทอากาศมีขนาดพอแมวลอดได้ เปิดโล่งยาวตลอดตัวเรือน.
น. ชื่อลางสาดพันธุ์หนึ่ง เปลือกหนายางน้อย.